- W Boga - wierze. Natomiast nie bardzo wierzę w to, co ludzie mówią o Bogu.

JAPONIA

1870- wprowadzono walutę krajową jen

1872- uchwalono prawo bankowe

1882- utworzenie Banku Japonii, bez większych zmian funkcjonował do maja 1942 r., kiedy  to jego działalność została podporządkowana specyficznym potrzebom okresu wojennego

1972- uchwalono nowe prawo bankowe

1990- początek kryzysu

1998- akcja ratowania banków

Cechy charakterystyczne systemu w latach 80-tych:

§         rozbudowane regulacje prawne

§         ograniczona konkurencja

§         duża ingerencja państwa

§         izolacja od rynków międzynarodowych

§         wysoka specjalizacja

§         przepisy zabraniały bankom komercyjnym prowadzenia działalności z zakresu inwestycji

Zadania Banku Japonii:

1.      kontrola nad obiegiem pieniężnym w sposób zapewniający stabilność cen oraz zdrowy rozwój gospodarki narodowej; prowadzenie polityki pieniężnej

2.      zapewnienie harmonijnego przepływu środków finansowych między bankami i innymi instytucjami finansowymi; nadzór nad systemem bankowym

3.      monitorowanie kształtowania się depozytów oraz kredytów bankowych

4.      pełnieni funkcji pożyczkodawcy ostatniej instancji

5.      prowadzenie kasowej obsługi budżetu państwa

6.      informowanie opinii publicznej o swej polityce i działaniach w sprawach polityki pieniężnej

7.      emisja bezpiecznych, trudnych do podrobienia banknotów i monet

Władze

Władze Banku Japonii składają się z prezesa, dwóch zastępców, do trzech audytorów wykonawczych, do sześciu dyrektorów wykonawczych oraz 10 radców . Prezes i wiceprezesi są powoływani na pięcioletnią kadencję przez rząd, przy akceptacji obu izb parlamentu. Audytorzy wykonawczy powoływani są przez rząd na 4-letnią kadencję.

Pozostałych członków rady wykonawczej wyznacza minister finansów na wniosek Rady Politycznej, w skład Rady Politycznej wchodzą: prezes i 2 wiceprezesi Banku oraz sześciu szeregowych członków. Rada wybiera swojego przewodniczącego (nie musi być nim prezes banku)-> reprezentuje on bank na zewnątrz i sprawuje ogólną kontrolę nad jego funkcjonowaniem , uwzględnia decyzje podjęte przez radę.

Organy Banku centralnego:

-       Zarząd- jest najważniejszym organem decyzyjnym japońskiego banku centralnego, określa on kierunki polityki pieniężnej i czuwa nad jej realizacją w praktyce

Członkowie zarządu w tym prezes i 2 wiceprezesów są mianowani przez rząd na 5 lat, za zgoda parlamentu. Ich odwołanie w trakcie trwania kadencji jest możliwe tylko w ściśle określonych przez prawo przypadkach np. utrata kompetencji lub popełnienie przestępstwa

Rola Ministerstwa Finansów

§         Kształtuje i realizuje politykę budżetową

§         Nadzoruje funkcjonowanie rynku dewizowego

§         Utrzymywanie stabilnej sytuacji na rynku finansowym( bankowym i papierów wartościowych)

§         Stabilizowanie cen na rynku akcji, polegające na skłanianiu funduszy emerytalnych oraz innych inwestorów instytucjonalnych do zakupu lub sprzedaży tych papierów

§         Dysponuje uprawnieniami do zmiany przepisów dotyczących banku

§         Mianuje wszystkich członków zarządu Banku Japonii

§         Określa stopę rezerw obowiązkowych od wkładów bankowych

Obecnie Rada MF:

§         Nie ma prawa do wydawania dyrektyw

§         Zatwierdza budżet banku Japonii

§         Zaleca udzielenie pożyczek bankom w złej kondycji finansowej

§         Odpowiedzialna jest za stabilność jena

Keiretsu to grupy przedsiębiorstw należące do specyficznych dla Japonii struktur gospodarczych. Przedsiębiorstwa wchodzące w skład Keiretsu, poprzez wzajemne posiadanie akcji i udziałów oraz relacje dotyczące wzajemnych zakupów i dostaw, utrzymują między sobą ścisłe więzi o charakterze długoterminowym. Banki oraz towarzystwa ubezpieczeniowe stanowią na ogół centralny element keiretsu i zapewniają finansowanie przedsiębiorstwom należącym do grupy. Powstało w związku z kryzysem bankowym. Każde Keiretsu było skoncentrowane wokół jednego banku, który udzielał kredytów członkom Keiretsu, a także posiadał w nich  udziały

Grupy  Keiretsu:

§         Mitsubishi

§         Mitsui

§         Sumitomo

§         Fuyo

§         Sanwa

§         Dai-Ichi Kangyo

Kryzys bankowy

·         nieściągalne kredyty                           

·         niewypłacalność

·         panika bankowa

·         deregulacja i wzrost konkurencji

·         katastrofalne trzęsienie ziemi

·         rozluźnienie polityki pieniężnej przez banki japońskie

Działania państwa na rzecz uzdrowienia Sektora Bankowego

·         zmiana regulacji prawnych

·         zwiększenie wydatków budżetowych na wsparcie finansowe banków

·         wielka akcja ratowania banków

·         objęcie gwarancjami państwowymi wszystkich depozytów w bankach ( także międzybankowych

·         wprowadzenie wymogu przedstawiania planu restrukturyzacji banków ubiegających się o pomoc państwa

·         kupowanie na dłuższą skalę przez Bank Japonii krótkoterminowych papierów dłużnych emitowanych przez przedsiębiorstwa

·         przejmowanie złych kredytów od banków upadłych, następnie ich zbywanie

·         utworzenie tzw. „banku pomostowego” w celu udzielania kredytów dobrze ocenianym

Rodzaje banków funkcjonujących w Japonii

·         Banki miejskie (city banks)- najbardziej aktywne na rynku międzynarodowym; odpowiedzialne za zapewnienie finansowania dużym firmom, pozyskując środki przede wszystkim z dużych depozytów oraz kredytów z Banku Japonii. Należą do nich: Tokio-Mitsubishi, Dai-Ichi Kangyo, Fuji, Sakura, Sinawa, Tokai,Daiwa.

·         Banki kredytu długoterminowego (long-term credit banks)- Nippon Cedit, Industrial Bank of Japa

·         Banki powiernicze (trust banks)- podobnie jak banki kredytu długoterminowego to instytucje działające w dziedzinie długoterminowego kredytowania przedsiębiorstw. Należą do nich; Sumitomo Trust, Mitsubishi Trust, Yasuda Trust, Mitsui Trust, Toyo Trust, Chuo Trust, Nippon Trust

·         Banki regionalne (regional banks)- odpowiedzialne za udzielanie kredytów krótkoterminowych małym i średnim przedsiębiorstwom.

·         Instytucje typu spółdzielczego

Trzy pierwsze grupy banków określane dotychczas były też jako tzw. główne banki (major, big banks). Ich udział w aktywach japońskiego systemu bankowego wyniósł dotychczas ponad 70%, pozostała część aktywów przypada na banki regionalne.

3