- W Boga - wierze. Natomiast nie bardzo wierzę w to, co ludzie mówią o Bogu.

JAN JAKUB ROUSSEAU filozofia wychowanie to sztuka bez przepisów jej zadaniem jest wykształcenie człowieka pełnowartościowego, dojrzałego, pożytecznej części społeczeństwa. Cel – przygotowanie do obowiązków społecznych i obywatelskich, do życia w społeczeństwie zapewnienie pełnego ludzkiego szczęścia. Według R. „Człowiek z natury dobry, równy drugiemu człowiekowi.” Krytyka państwa kultury cywilizacji nauki i rozumu. Światopogląd: podziw dla przyrody, postawa antyintelektualna, uznającą świadomą siłę przyrody – mądrość poza racjonalną. Hasło R. „wracajcie do lasów i stańcie się z powrotem ludźmi” Poglądy na wychowanie wychowanie wyrabia dziecku przyzwyczajenia zgodne z naturą. Wychowanie naturalne przełamuje sprzeczności między naturą i społeczeństwem – ludzie całkowicie równi sobie powołani do człowieczeństwa. Jest ono obowiązkiem rodziny. Wychowawca – przyjaciel dojrzały zrównoważony godny zaufania wyrozumiały bo wychowawca jest jednocześnie nauczycielem. Wiedza powinna być dostosowana do wieku dziecka jego rozwoju fizycznego i umysłowego. Okres niemowlęctwa (domówienia) wychowanie ma być sztuką która uczy dziecko stawać się człowiekiem – w wychowaniu naturalnym biora udział 3 czynniki: natura(przyzwyczajenia), człowiek i świat zewnętrzny – w praktyce wychowywać tylko dzieci rodzin zamożnych, dzieci zdrowe, - odnosić się do dziecka życzliwie, pierwsze dźwięki wyraźne i często powtarzane. Okres dzieciństwa do

12-go roku życia – wychowanie na wsi na łonie natury – brak systematycznej nauki, zabawy, gry – uczenie rozeznania pomiędzy co chcę a co mogę( siła a wola) – wychowanie negatywne, strzezenie przed błędami a nie nauka dobra i cnoty – to okres kształtowania bezpośredniego kontaktu ze światem zewnętrznym – uodparnia się na przeciwności, cierpienia i braki – „człowiek mocny zadowala się tym czym jest słaby zas szuka ucieczki poza granicami człowieczeństwa” – doświadczenie i obserwacja dominują – wychowawca powinien zostawić nie ograniczoną swobodę ruchu – przedmiotami studiów Emila są przechadzki, gimnastyka, pływanie – ćwiczenie zmysłów Chłopięctwo 12-15 początek systematycznej nauki – wybór przedmiotów zgodnie z zainteresowaniami chłopca, -wychowawca pokazuje, aktywizuje. pobudza – jako pierwsze przedmioty astronomia i geografia, -fizyka –doświadczenia, książka- robinson, warsztaty rękodzielnicze ,Lata młodzieńcze 15-20 wychowanie moralne, -poznaje miłość, przyjaźń, spostrzega różnice płci, uczy się hist ,-wyrabia sobie pogląd na świat, poznaje religie.

JAN JAKUB ROUSSEAU filozofia wychowanie to sztuka bez przepisów jej zadaniem jest wykształcenie człowieka pełnowartościowego, dojrzałego, pożytecznej części społeczeństwa. Cel – przygotowanie do obowiązków społecznych i obywatelskich, do życia w społeczeństwie zapewnienie pełnego ludzkiego szczęścia. Według R. „Człowiek z natury dobry, równy drugiemu człowiekowi.” Krytyka państwa kultury cywilizacji nauki i rozumu. Światopogląd: podziw dla przyrody, postawa antyintelektualna, uznającą świadomą siłę przyrody – mądrość poza racjonalną. Hasło R. „wracajcie do lasów i stańcie się z powrotem ludźmi” Poglądy na wychowanie wychowanie wyrabia dziecku przyzwyczajenia zgodne z naturą. Wychowanie naturalne przełamuje sprzeczności między naturą i społeczeństwem – ludzie całkowicie równi sobie powołani do człowieczeństwa. Jest ono obowiązkiem rodziny. Wychowawca – przyjaciel dojrzały zrównoważony godny zaufania wyrozumiały bo wychowawca jest jednocześnie nauczycielem. Wiedza powinna być dostosowana do wieku dziecka jego rozwoju fizycznego i umysłowego. Okres niemowlęctwa (domówienia) wychowanie ma być sztuką która uczy dziecko stawać się człowiekiem – w wychowaniu naturalnym biora udział 3 czynniki: natura(przyzwyczajenia), człowiek i świat zewnętrzny – w praktyce wychowywać tylko dzieci rodzin zamożnych, dzieci zdrowe, - odnosić się do dziecka życzliwie, pierwsze dźwięki wyraźne i często powtarzane. Okres dzieciństwa do 12-go roku życia – wychowanie na wsi na łonie natury – brak systematycznej nauki, zabawy, gry – uczenie rozeznania pomiędzy co chcę a co mogę( siła a wola) – wychowanie negatywne, strzezenie przed błędami a nie nauka dobra i cnoty – to okres kształtowania bezpośredniego kontaktu ze światem zewnętrznym – uodparnia się na przeciwności, cierpienia i braki – „człowiek mocny zadowala się tym czym jest słaby zas szuka ucieczki poza granicami człowieczeństwa” – doświadczenie i obserwacja dominują – wychowawca powinien zostawić nie ograniczoną swobodę ruchu – przedmiotami studiów Emila są przechadzki, gimnastyka, pływanie – ćwiczenie zmysłów Chłopięctwo 12-15 początek systematycznej nauki – wybór przedmiotów zgodnie z zainteresowaniami chłopca, -wychowawca pokazuje, aktywizuje. pobudza – jako pierwsze przedmioty astronomia i geografia, -fizyka –doświadczenia, książka- robinson, warsztaty rękodzielnicze ,Lata młodzieńcze 15-20 wychowanie moralne, -poznaje miłość, przyjaźń, spostrzega różnice płci, uczy się hist ,-wyrabia sobie pogląd na świat, poznaje religie.

JAN JAKUB ROUSSEAU filozofia wychowanie to sztuka bez przepisów jej zadaniem jest wykształcenie człowieka pełnowartościowego, dojrzałego, pożytecznej części społeczeństwa. Cel – przygotowanie do obowiązków społecznych i obywatelskich, do życia w społeczeństwie zapewnienie pełnego ludzkiego szczęścia. Według R. „Człowiek z natury dobry, równy drugiemu człowiekowi.” Krytyka państwa kultury cywilizacji nauki i rozumu. Światopogląd: podziw dla przyrody, postawa antyintelektualna, uznającą świadomą siłę przyrody – mądrość poza racjonalną. Hasło R. „wracajcie do lasów i stańcie się z powrotem ludźmi” Poglądy na wychowanie wychowanie wyrabia dziecku przyzwyczajenia zgodne z naturą. Wychowanie naturalne przełamuje sprzeczności między naturą i społeczeństwem – ludzie całkowicie równi sobie powołani do człowieczeństwa. Jest ono obowiązkiem rodziny. Wychowawca – przyjaciel dojrzały zrównoważony godny zaufania wyrozumiały bo wychowawca jest jednocześnie nauczycielem. Wiedza powinna być dostosowana do wieku dziecka jego rozwoju fizycznego i umysłowego. Okres niemowlęctwa (domówienia) wychowanie ma być sztuką która uczy dziecko stawać się człowiekiem – w wychowaniu naturalnym biora udział 3 czynniki: natura(przyzwyczajenia), człowiek i świat zewnętrzny – w praktyce wychowywać tylko dzieci rodzin zamożnych, dzieci zdrowe, - odnosić się do dziecka życzliwie, pierwsze dźwięki wyraźne i często powtarzane. Okres dzieciństwa do 12-go roku życia – wychowanie na wsi na łonie natury – brak systematycznej nauki, zabawy, gry – uczenie rozeznania pomiędzy co chcę a co mogę( siła a wola) – wychowanie negatywne, strzezenie przed błędami a nie nauka dobra i cnoty – to okres kształtowania bezpośredniego kontaktu ze światem zewnętrznym – uodparnia się na przeciwności, cierpienia i braki – „człowiek mocny zadowala się tym czym jest słaby zas szuka ucieczki poza granicami człowieczeństwa” – doświadczenie i obserwacja dominują – wychowawca powinien zostawić nie ograniczoną swobodę ruchu – przedmiotami studiów Emila są przechadzki, gimnastyka, pływanie – ćwiczenie zmysłów Chłopięctwo 12-15 początek systematycznej nauki – wybór przedmiotów zgodnie z zainteresowaniami chłopca, -wychowawca pokazuje, aktywizuje. pobudza – jako pierwsze przedmioty astronomia i geografia, -fizyka –doświadczenia, książka- robinson, warsztaty rękodzielnicze ,Lata młodzieńcze 15-20 wychowanie moralne, -poznaje miłość, przyjaźń, spostrzega różnice płci, uczy się hist ,-wyrabia sobie pogląd na świat, poznaje religie.

...