[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Sto lat pami«ci magnetycznych
Chociaý zapis magnetyczny jest dziæ powszechny,
pocztki by¸y trudne. Nie do koÄca rozumiano
teoretyczne podstawy zjawiska, praktyczne zastosowania
pojawia¸y si« rzadko, a ponadto rozwojowi tej techniki
nie sprzyja¸y ani czynniki polityczne, ani gospodarcze
James D. Livingston
jest przechowywana wi«kszoæ
æwiatowych zasobw informa-
cji: dane na dyskach komputerowych,
filmy i muzyka na taæmach audio i wi-
deo, wiadomoæci na automatycznych
sekretarkach, dane finansowe na pa-
skach magnetycznych kart kredytowych
i bankomatowych. Wszystkie te noæni-
ki przechowuj s¸owa, liczby, obrazy
i dwi«ki jako niewidzialne wzory po¸u-
dniowych i p¸nocnych biegunw ma-
gnetycznych. W ubieg¸ym roku techni-
ka zapisu magnetycznego obchodzi¸a
setn rocznic« powstania.
W ostatnich dziesi«cioleciach zdarza-
¸o si«, ýe informacje zapisane na noæni-
kach magnetycznych wywiera¸y wp¸yw
na losy spo¸eczeÄstw. W latach siedem-
dziesitych nagrania z Gabinetu Owal-
nego by¸y rozstrzygajcym dowodem
w aferze Watergate Ð zmusi¸ on prezy-
denta Richarda Nixona do rezygnacji.
W zesz¸ym roku inne taæmy ujawni¸y
niew¸aæciwe stosunki prezydenta Billa
Clintona z by¸ praktykantk z Bia¸ego
Domu, co sta¸o si« przyczyn kolejne-
go skandalu w sferach rzdowych.
Nie wywo¸ujc takich wstrzsw, pa-
mi«ci magnetyczne komputerw latami
przechowuj dane dotyczce ludzi, to-
warw i pieni«dzy. W erze informacji
s¸uý za magazyny elektronicznej wie-
dzy, gromadzc dane naukowe, medycz-
ne, przemys¸owe i finansowe. Chociaý
inne noæniki, takie jak taæma filmowa,
papier czy CD-ROM-y, s rwnie po-
wszechne, zapis magnetyczny ma jed-
nak istotn zalet«: pozwala on ¸atwo po-
wtrnie zapisa lub skasowa informacj«
(jak pokazuje przypadek sekretarki Ro-
se Mary Woods i nies¸awna przerwa na
taæmach ze sprawy Nixona).
Jednak ten liczcy juý 100 lat wynala-
zek nie budzi¸ szczeglnego zaintereso-
wania przez ca¸e dziesi«ciolecia. Fizycz-
ne podstawy zapisu magnetycznego nie
by¸y do koÄca jasne, odpowiednie urz-
dzenia niezupe¸nie gotowe do uýycia,
a warunki gospodarcze i polityczne nie
sprzyja¸y szybkiemu wdroýeniu. Nato-
miast w cigu drugiego p¸wiecza swe-
go istnienia sta¸ si« bezcennym narz«-
dziem nowoczesnego spo¸eczeÄstwa.
Pierwsze pami«ci magnetyczne
Od doæ dawna ludzie wiedzieli, ýe
pewne materia¸y ãpami«tajÓ kierunek,
w ktrym zosta¸y namagnesowane. Juý
1898
VALDEMAR POULSEN,
duÄski inýynier,
wynalazca telegrafonu
(powyýej)
, urzdzenia
wykorzystujcego zapis
magnetyczny do
rejestracji ludzkiego
g¸osu na stalowych
drutach lub taæmach.
1915
LUSITANIA
zostaje zatopiona
przez U-Boota, co wzmaga
podejrzenia Amerykanw,
ýe Niemcy nagrywaj wiadomoæci
za pomoc telegrafonw,
a nast«pnie nadaj je
w przyspieszonym tempie.
1900
CESARZ FRANCISZEK JîZEF
nagrywa swj g¸os na telegrafonie
podczas Wystawy åwiatowej
w Paryýu, na ktrej urzdzenie to
wywo¸a¸o sensacj«.
76 å
WIAT
N
AUKI
StyczeÄ 1999
1928
FRITZ PFLEUMER, austriacki chemik,
konstruuje urzdzenie wykorzystujce
do zapisu niewiele waýc taæm« pokryt
czstkami materia¸u magnetycznego.
N
a noænikach magnetycznych
200 lat p.n.e. nadworni magicy chiÄskie-
go cesarza konstruowali kompasy,
wykorzystujc magnetyt, bogaty w ýe-
lazo minera¸ o silnych w¸aæciwoæciach
magnetycznych.
Dopiero jednak w XIX wieku, kiedy
naukowcy zacz«li odkrywa zwizek
pomi«dzy elektrycznoæci i magnety-
zmem, sta¸y si« magnesy podstaw tak
waýnych wynalazkw, jak telegraf, tele-
fon, generator, transformator czy silnik
elektryczny. Pod koniec stulecia materia¸
magnetyczny zosta¸ wykorzystany do
zapisania i odtworzenia ludzkiego g¸o-
su. W roku 1898 duÄski inýynier Valde-
mar Poulsen opatentowa¸ urzdzenie
nazwane telegrafonem.
Poulsen, pracownik Kopenhaskiej
Kompanii Telefonicznej, sdzi¸, ýe lu-
dziom przyda¸oby si« urzdzenie reje-
strujce telefoniczne wiadomoæci. Zade-
monstrowa¸ on ide« swego wynalazku
przyjacio¸om, pos¸ugujc si« stalow stru-
n fortepianow rozcigni«t w laborato-
rium. Przesuwa¸ elektromagnes wzd¸uý
struny, krzyczc w tym czasie do po¸-
czonego z elektromagnesem mikrofonu.
Urzdzenie zamienia¸o mow« na sygna¸
elektryczny, ktry by¸ nast«pnie dostar-
czany do elektromagnesu wytwarzaj-
cego pole magnetyczne o nat«ýeniu
zmieniajcym si« wraz z g¸oænoæci, wy-
sokoæci i innymi parametrami g¸osu. To
zmienne pole magnetyczne by¸o rejestro-
wane w kolejnych fragmentach struny.
Poulsen dotar¸ do koÄca drutu, po
czym powrci¸ do jego pocztku i wy-
mieni¸ mikrofon na s¸uchawk«. Pniej
jeden z jego przyjaci¸ przesuwa¸ elek-
tromagnes wzd¸uý struny i urzdzenie
dzia¸a¸o odwrotnie niý poprzednio.
Elektromagnes ãodczytywa¸Ó pole ma-
gnetyczne zapami«tane w strunie i za-
mienia¸ je na prd elektryczny (dzi«ki
zjawisku indukcji elektromagnetycznej),
ktry nast«pnie by¸ przetwarzany na
dwi«k przez s¸uchawk«. Przyjaciel
Poulsena us¸ysza¸ st¸umiony jego g¸os!
Poulsen szybko ulepszy¸ swoje urz-
dzenie Ð w jednym z wariantw stalowa
struna by¸a nawini«ta na cylinder Ð
i zg¸osi¸ do opatentowania w rýnych
krajach. Pocztkowe reakcje by¸y wsz«-
dzie jednakowo negatywne. W USA
pracownik urz«du patentowego napi-
sa¸ w opinii, ýe telegrafon nie b«dzie
dzia¸a, gdyý jego opis ãprzeczy wszyst-
kim prawom magnetyzmuÓ. Wydaje si«
jednak, ýe nie wszystkie prawa magne-
tyzmu by¸y wtedy znane, bo urzdze-
nie naprawd« dzia¸a¸o.
Seria publicznych demonstracji
wkrtce dowiod¸a racji Poulsena. Na
Wystawie åwiatowej w Paryýu w roku
1900 telegrafon odnis¸ spektakularny
sukces, zadziwiajc wielu zwiedzaj-
cych, a wærd nich cesarza Austro-W«-
gier Franciszka Jzefa Ð nagranie jego
g¸osu jest obecnie najstarszym zacho-
wanym zapisem magnetycznym.
Oczywiæcie nie Poulsen pierwszy za-
rejestrowa¸ i odtworzy¸ ludzki g¸os. Po-
nad 20 lat wczeæniej Tomasz Edison
opatentowa¸ fonograf, ktry w pierwot-
nej wersji zapisywa¸ dwi«ki w postaci
rowkw wycinanych w folii nawini«tej
na cylinder. Pniej foli« zastpiono wo-
skowymi cylindrami, a te z kolei plasti-
kowymi dyskami.
Gdy Poulsen og¸osi¸ swj wynalazek,
fonograf by¸ juý powszechnie znanym
urzdzeniem. Mimo to telegrafon oka-
za¸ si« nieco doskonalszy technicznie.
W artykule zamieszczonym w
Scienti-
fic American
w 1900 roku napisano, ýe
dwi«k uzyskiwany z telegrafonu ãjest
bardzo wyrany i ca¸kowicie pozbawio-
ny nieprzyjemnych trzaskw typowych
dla fonografuÓ. Jednakýe zanim zapis
magnetyczny znalaz¸ powszechne za-
stosowanie, up¸yn«¸o p¸ wieku.
Powolny start
Co wi«c wstrzyma¸o rozwj tak bar-
dzo obiecujcego wynalazku? History-
cy obwiniaj za to zarwno biznes, jak
i przemys¸. Pocztkowo American Tele-
phone & Telegraph Company (AT&T)
opiera¸a si« wprowadzeniu telegrafonu,
poniewaý obawia¸a si« utraty jednej trze-
ciej klientw na wiadomoæ, ýe ich roz-
mowy mog by rejestrowane. W 1906
roku czasopismo
Technical World
opubli-
kowa¸o artyku¸ zatytu¸owany ãA Spool
of Wire SpeaksÓ (Zwj drutu mwi), kt-
ry rozpoczyna¸ si« od rozmowy dwch
fikcyjnych biznesmenw, Jonesa i Brow-
na. Panowie k¸cili si« zawzi«cie o to, co
Brown powiedzia¸ Ð lub czego nie po-
wiedzia¸ Ð w poprzedniej rozmowie tele-
fonicznej. Gdy nie mogli dojæ do poro-
zumienia, Jones wyj¸ ze swojego biurka
zwj drutu i za¸oýy¸ do telegrafonu. Ku
niezadowoleniu Browna zapis ujawni¸,
ýe racj« mia¸ Jones.
Z obawy o zachowanie prywatnoæci
pierwszym amerykaÄskim produktem,
w ktrym zastosowano ide« zapisu ma-
gnetycznego, by¸ dyktafon, produko-
wany przez American Telegraphone
Company za¸oýon w roku 1903. Jed-
nak konkurencyjne urzdzenia oparte
1933
ADOLF HITLER zostaje
kanclerzem Niemiec.
Gestapo kupuje
duýo magnetycznych
rejestratorw, ktre
wykorzystuje do
zapisu przes¸uchaÄ.
Lata trzydzieste
BLATTNERPHONE jest uýywany
przez BBC do retransmisji
audycji radiowych. Do za¸oýenia
szpuli z ci«ýk stalow taæm
potrzebne s dwie osoby.
1936
MAGNETOPHON pos¸uýy¸ do
nagrania koncertu London
Philharmonic Orchestra
w Ludwigshafen; noænikiem
by¸a plastikowa taæma
pokryta tlenkiem ýelaza.
Nagranie przetrwa¸o do dzisiaj
.
na fonografie, takie jak Ediphone i Dic-
taphone, mia¸y 20-letni przewag«: by-
¸y taÄsze, ¸atwiejsze w obs¸udze i mniej
zawodne.
Niestety, telegrafonu nie dawa¸o si«
udoskonali, poniewaý niewiele wie-
dziano o zjawiskach fizycznych, na kt-
rych oparte by¸o jego dzia¸anie. Zamia-
n« dwi«ku na sygna¸ elektryczny, a
nast«pnie na pole magnetyczne rozu-
miano doæ dobrze dzi«ki wczeæniej-
szym doæwiadczeniom z telefonem. Jed-
nak mechanizm, ktry sprawia¸, ýe to
pole magnetyczne mog¸o by zapami«-
tane w noæniku takim jak stalowy drut,
w tamtych czasach by¸ postrzegany jako
graniczcy z magi. Inna wada telegra-
fonu to niewystarczajca g¸oænoæ od-
twarzanego dwi«ku.
Jednak nie trudnoæci techniczne oka-
za¸y si« najwi«kszym problemem Ame-
rican Telegraphone Company. Kilka
spoærd niewielkiej liczby sprzedanych
telegrafonw zosta¸o zainstalowanych
na transatlantyckich stacjach telegraficz-
nych w Tuckerton (New Jersey) i Say-
ville (Nowy Jork), z ktrych pierwsz
obs¸ugiwa¸a niemiecka firma Telefun-
ken, a drug powizana z Niemcami fir-
ma amerykaÄska. By¸o teý wiadomo, ýe
niemiecka marynarka wojenna zakupi-
¸a telegrafony na potrzeby swoich ¸odzi
podwodnych.
Po wybuchu I wojny æwiatowej te
dwie po¸oýone na wschodnim wybrze-
ýu USA stacje telegraficzne podejrzewa-
no o przekazywanie informacji wojsko-
wych niemieckim ¸odziom podwodnym
operujcym na Atlantyku. Roznios¸a
si« m.in. pog¸oska, ýe telegrafony s¸uý
do rejestrowania tajnych wiadomoæci,
przesy¸anych nast«pnie z duý szyb-
koæci za pomoc telegrafu. Depesze te
mia¸y by rejestrowane na telegrafonach
zainstalowanych na ¸odziach podwod-
nych, na ktrych wiadomoæci odtwa-
rzano z normaln szybkoæci. Podejrze-
nia wzros¸y, gdy radioamator z New
Jersey odkry¸, ýe zak¸cenia radiowe,
ktre obserwowa¸ nocami, s wiadomo-
æciami przesy¸anymi alfabetem MorseÕa;
wystarczy¸o je odtworzy w zwolnio-
nym tempie.
W 1914 roku rzd USA przej¸ kon-
trol« nad stacj w Tuckerton. Podobny
los spotka¸ rwnieý stacj« w Sayville,
gdy niemiecka ¸d podwodna zatopi¸a
u wybrzeýy Irlandii brytyjski liniowiec
Lusitania
. Rwnieý Marynarka Wo-
jenna Stanw Zjednoczonych zakupi¸a
14 telegrafonw, urzdzenia te jednak
nigdy nie dzia¸a¸y prawid¸owo. P-
niej oskarýono o zdrad« pracownikw
American Telegraphone, ktra juý i tak
boryka¸a si« z k¸opotami wynikajcy-
mi z niew¸aæciwego zarzdzania i ni-
k¸ej sprzedaýy (zosta¸o kupionych tro-
ch« ponad 100 urzdzeÄ). Nic wi«c
dziwnego, ýe pechow firm« przej¸
syndyk, wskutek czego w USA zaprze-
stano w zasadzie na 20 lat prac nad ko-
mercyjnym wykorzystaniem zapisu
magnetycznego.
g¸oænoæci, a niemiecki wynalazca Kurt
Stille pracowa¸ nad zmodyfikowanym
telegrafonem do zapisywania znacznie
d¸uýszych wiadomoæci. W kulminacyj-
nych momentach podczas prezentacji
handlowych Stille (ktrego nazwisko,
o ironio, znaczy po niemiecku ãciszaÓ)
si«ga¸ do kieszeni, wyciga¸ stalowy cy-
linder d¸ugoæci oko¸o 20 cm i z dum
oznajmia¸, ýe ãna tej ma¸ej rurce moýe
zarejestrowa ca¸ symfoni«Ó!
Jedn z firm, ktra zakupi¸a licencj«
na opracowan przez StilleÕa technolo-
gi« zapisu, by¸a Ludwig Blattner Pictu-
re Company z Wielkiej Brytanii. Opra-
cowano w niej magnetyczny rejestrator
o nazwie Blattnerphone. Urzdzenie,
pierwotnie przeznaczone do produkcji
filmw dwi«kowych, znalaz¸o zasto-
sowanie w szybko rozwijajcej si« ra-
diofonii. Poczwszy od 1931 roku BBC
(British Broadcasting Company) stoso-
wa¸o BlattnerphoneÕy do retransmito-
wania swoich audycji na ca¸ym æwiecie,
natychmiastowego odtwarzania nagraÄ
podczas prb oraz utrwalania waýnych
przemwieÄ i informacji o istotnych
wydarzeniach.
Blattnerphone budzi¸ respekt. Wyso-
ka i szeroka na p¸tora metra oraz g¸«-
boka na 50 cm maszyna waýy¸a niemal
ton« (900 kg). Noænikiem, na ktrym za-
pisywano dwi«k, by¸a stalowa taæma
szerokoæci oko¸o 3 mm przesuwajca si«
przed g¸owic z pr«dkoæci oko¸o 1m/s.
P¸godzinne nagranie wymaga¸o mniej
wi«cej 1.5 km taæmy.
Jednak Blattnerphone mia¸ swoje za-
lety. Podczas gdy montaý æcieýki dwi«-
kowej za pomoc fonografu wymaga¸
powtrnego nagrywania, stalowe taæmy
W Europie ¸atwiej
Na starym kontynencie idea zapisu
magnetycznego znalaz¸a znacznie lep-
sze warunki rozwoju. Dzi«ki zastoso-
waniu elektronicznych wzmacniaczy
przed nadejæciem lat dwudziestych upo-
rano si« z problemem niedostatecznej
1947
BING CROSBY SHOW Ð
pierwszy duýy amerykaÄski
program radiowy
nie nadawany ãna ýywoÓ.
1952
PAMI¢ RDZENIOWA komputera Whirlwind I
przechowuje 256 bitw danych.
Lata pi«dziesite
TWARDE DYSKI zaczynaj
przejmowa rol« pami«ci
magnetycznej komputerw.
Pierwsze takie urzdzenie
powstaje w IBM w 1957 roku.
Pniejszy produkt
(u gry)
sk¸ada si« z 50 dyskw
o ¸cznej pojemnoæci
56 megabajtw.
78 å
WIAT
N
AUKI
StyczeÄ 1999
ELEKTROMAGNES
CEWKA, PRZEZ
KTîR PüYNIE
PRD ELEKTRYCZNY
da¸y si« stosunkowo ¸atwo ci i spa-
wa. Niestety, spawane po¸czenia cza-
sem p«ka¸y, a fragmenty stalowych taæm
niebezpiecznie przecina¸y powietrze.
Mimo to zasadniczo BlattnerphoneÕy si«
sprawdza¸y, a rýne wersje tych urz-
dzeÄ w niektrych krajach by¸y uýywa-
ne aý do roku 1945.
Powrmy do Niemiec z roku 1925.
Stille i jego wsp¸pracownicy opraco-
wali i wprowadzili na rynek urzdze-
nie, b«dce po¸czeniem dyktafonu i te-
lefonicznego aparatu zg¸oszeniowego.
W przeciwieÄstwie do AT&T wiele eu-
ropejskich firm telefonicznych zezwo-
li¸o na pod¸czanie takich rejestratorw
do swoich sieci. Popyt na dyktafony jed-
nak by¸ w Niemczech niewielki z po-
wodu panujcego wtedy kryzysu gos-
podarczego Ð praca stenografistek oka-
za¸a si« znacznie taÄsza.
Udoskonalona wersja maszyny Stil-
leÕa zosta¸a wprowadzona na rynek
przez firm« Lorenz w roku 1933, mniej
wi«cej wtedy, gdy Adolf Hitler doszed¸
do w¸adzy, i wkrtce zacz«¸o j kupowa
w duýych iloæciach Gestapo do rejestra-
cji przes¸uchaÄ i rozmw telefonicznych.
Lorenz wyprodukowa¸a takýe rejestra-
tor wykorzystujcy do zapisu stalow
taæm«, ktrego uýywano w Niemieckiej
Rozg¸oæni Radiowej. Rozg¸oæni tej oraz
BBC zawdzi«czamy, ýe w latach trzy-
dziestych magnetyczne rejestrowanie au-
dycji radiowych sta¸o si« w Europie po-
wszechne. W tym czasie po drugiej
stronie Atlantyku amerykaÄskie stacje
ogranicza¸y si« niemal wy¸cznie do au-
dycji nadawanych na ýywo.
Pomimo sukcesw, jakie odnosi¸y
w Europie, pierwsze rejestratory magne-
tyczne mia¸y jedn powaýn wad«: wy-
maga¸y niezwykle d¸ugich i ci«ýkich sta-
lowych taæm lub drutw. Dzisiaj na-
ukowcy wiedz doskonale, ýe taki noænik
by¸ raczej niezbyt dobrym rozwizaniem.
Dlatego zasadniczy post«p dokona¸ si«
w roku 1927, kiedy austriacki chemik
Fritz Pfleumer wymyæli¸ papierow ta-
æm« pokryt sproszkowanym materia-
¸em magnetycznym. Podobne rozwiza-
nie sugerowa¸ amerykaÄski inýynier
Oberlin Smith w artykule opublikowa-
nym juý w roku 1888. Przedstawi¸ w nim
takýe ide« magnetycznego rejestratora,
ale jego pomys¸y nigdy nie doczeka¸y si«
realizacji. Tak wi«c pierwszy skonstru-
owa¸ takie urzdzenie Poulsen.
Pfleumer opracowywa¸ technologi«
produkcji papieru w kolorze z¸otym do
ustnikw papierosw. Polega¸a ona na
rozprowadzeniu drobin brzu w kleju,
a nast«pnie naniesieniu tej mieszaniny
na powierzchni« papieru. Pfleumer do-
szed¸ do wniosku, ýe w podobny spo-
sb moýna pokry papier drobinami
ýelaza. W roku 1928 zbudowa¸ rejestra-
tor magnetyczny, w ktrym jako noæni-
ka uýy¸ takiej w¸aænie papierowej taæmy.
Urzdzenie wyrýnia¸o si« prostym me-
chanizmem, ktry przesuwa¸ lekk ta-
æm« wzd¸uý nowego typy g¸owicy ma-
gnetycznej. By¸o tak obiecujce, ýe do
1932 roku firma AEG wykupi¸a wszyst-
kie patenty Pfleumera.
Koncern AEG podj¸ wsp¸prac« z fir-
m chemiczn I. G. Farben (obecnie
BASF), aby zbada moýliwoæ zastoso-
wania drobin innych materia¸w ma-
gnetycznych na rýnych rodzajach pod-
¸oýy. Odkryto, ýe najlepsze rezultaty daje
sproszkowany tlenek ýelaza naniesiony
NOåNIK
MAGNETYCZNY
POLE
MAGNETYCZNE
ZAPAMI¢TANE POLE MAGNETYCZNE
ZAPIS MAGNETYCZNY moýe pos¸uýy do
zapami«tania dwi«ku, obrazu lub danych
komputerowych. Informacj« najpierw prze-
twarza si« na sygna¸ elektryczny, ktry jest
nast«pnie kierowany przez zwoje cewki
elektromagnesu. Powsta¸e zmiany pola ma-
gnetycznego
(czerwony)
s odwzorowy-
wane w noæniku magnetycznym, ktry po-
rusza si« wzgl«dem elektromagnesu. Gdy
sygna¸ elektryczny ma posta sinusoidy,
odpowiadajcy mu wzr w materiale ma-
gnetycznym b«dzie rwnieý przypomina¸
sinusoid«.
1959
NIKITA CHRUSZCZOW dyskutuje
z Richardem Nixonem podczas
zwiedzania wystawy sprz«tu
domowego uýytku w Moskwie.
Ta nie zaplanowana rozmowa,
zarejestrowana na taæmie wideo,
przesz¸a do historii
jako Debata Kuchenna.
1956
PROTOTYP VR-1000,
pierwszego komercyjnego magnetowidu,
demonstruje firma Ampex.
Urzdzenie jest duýe i skomplikowane,
a taæma ma szerokoæ 5 cm.
1963
KASETA MAGNETOFONOWA
wprowadzona przez Philipsa.
Pniej pojawi si« kasety z taæm
oæmioæcieýkow i mikrokasety.
å
WIAT
N
AUKI
StyczeÄ 1999
79
na plastikow taæm«. Prace zaowocowa-
¸y urzdzeniem o nazwie Magnetophon,
ktre zosta¸o zaprezentowane publicz-
nie w roku 1935 podczas BerliÄskiej
Wystawy Radiowej. W listopadzie na-
st«pnego roku pos¸uýy¸o ono do zareje-
strowania koncertu London Philharmo-
nic Orchestra w Ludwigshafen w Niem-
czech. Nagranie przetrwa¸o do dzisiaj.
Kiedy udoskonalono metod« zapisu
dzi«ki zastosowaniu podmagnesowa-
nia, czyli na¸oýenia na zapisywany sy-
gna¸ o cz«stotliwoæci akustycznej sygna-
¸u o znacznie wyýszej cz«stotliwoæci
i sta¸ej amplitudzie (co polepszy¸o jakoæ
dwi«ku), Magnetophon szybko wy-
przedzi¸ wszystkich rywali. Jest uwaýa-
ny za bezpoæredniego poprzednika
wsp¸czesnych magnetofonw.
Tak imponujce sukcesy Europejczy-
kw sk¸oni¸y w koÄcu AT&T do rozpo-
cz«cia badaÄ na technik zapisu ma-
gnetycznego. Cho prace te nie dopro-
wadzi¸y do szybkiego opracowania ja-
kichkolwiek urzdzeÄ komercyjnych,
umoýliwi¸y jednak dostawy magnetycz-
nych rejestratorw dla armii USA w
okresie II wojny æwiatowej. Do AT&T
do¸czy¸y takýe inne amerykaÄskie fir-
my, takie jak Brush Development Cor-
poration, w ktrej projektem kierowa¸
inýynier Semi Begun (wsp¸pracowa¸
ze Stillem, zanim opuæci¸ nazistowskie
Niemcy w 1935 roku), Armour Re-
search Foundation pod przewodnic-
twem amerykaÄskiego inýyniera Ma-
rvina Camrasa i General Electric ko-
rzystajca z licencji udzielonej przez Ar-
mour Research. Wsplnie firmy te wy-
produkowa¸y na potrzeby armii ame-
rykaÄskiej tysice wykorzystujcych
stalowe druty rejestratorw. S¸uýy¸y
one do zapisywania wiadomoæci na
pok¸adach samolotw i okr«tw, a tak-
ýe na polu walki.
nagranie z Magnetophonu, zdecydowa¸
si« natychmiast. Jego program sta¸ si«
pierwsz w USA waýn audycj radiow
nadawan z taæmy.
Przez wiele miesi«cy Mullin uýywa¸
sprz«tu i taæm, ktre przywiz¸ z Nie-
miec. Jednak juý w 1948 roku Ampex
Corporation wyprodukowa¸a udosko-
nalon wersj« Magnetophonu. Rwnieý
inni wytwrcy wprowadzili wkrtce na
rynek konkurencyjne urzdzenia. Tym-
czasem kompanie takie jak 3M opraco-
wa¸y technologie produkcji lepszych
taæm. W cigu kilku lat taæma magne-
tyczna zastpi¸a ca¸kowicie drut jako
noænik zapisu, a nagrywanie progra-
mw radiowych przed emisj sta¸o si«
w USA powszechne. üatwoæ modyfi-
kacji zapisu magnetycznego umoýliwi-
¸a montaý fragmentw kilku zarejestro-
wanych w studiu wersji piosenki w celu
otrzymania idealnego nagrania, doda-
wanie æmiechu publicznoæci czy usu-
wanie z nagranego materia¸u niepoý-
danych efektw, takich jak niefortunny
kaszel CrosbyÕego po zdaniu ãIf you li-
ke smokingÓ (Jeæli lubisz pali) w rekla-
mie chesterfieldw.
Camras i inni wypromowali takýe za-
pis magnetyczny do rejestrowania æcieý-
ki dwi«kowej filmw. Pocztkowo sto-
sowano do tego celu zapis optyczny,
polegajcy na zamianie g¸osu na sygna¸
æwietlny o zmiennej intensywnoæci,
utrwalany nast«pnie na tej samej taæmie
filmowej co obraz. Zapis magnetyczny
znacznie u¸atwia¸ montaý dialogw,
muzyki i efektw dwi«kowych, nowa
metoda szybko si« wi«c przyj«¸a. Do ro-
ku 1951 w ogromnej wi«kszoæci holly-
woodzkich filmw dwi«k by¸ juý reje-
Stany nadrabiaj
Brytyjscy i amerykaÄscy eksperci æle-
dzcy niemieckie transmisje byli jednak
æwiadomi, ýe przeciwnik ma doskonal-
sze urzdzenie. By¸ to Magnetophon, kt-
rego egzemplarz znaleziono w ostatnich
miesicach walk w Europie. Gdy amery-
kaÄskie oddzia¸y zdoby¸y studia Radia
Luksemburg, przypuszczalnie trafi¸y na
Magnetophon, z ktrego odtwarzano jed-
no z ostatnich krzykliwych przemwieÄ
Hitlera zarejestrowane na udoskonalonej
wersji taæmy pomys¸u Pfleumera. Ame-
rykaÄscy ýo¸nierze zdemontowali kilka
egzemplarzy skonfiskowanej aparatury
i przetransportowali je do USA, gdzie
mia¸y odegra zasadnicz rol« w tworze-
niu koniunktury na zapis magnetyczny
w okresie powojennym.
Jednym z tych ýo¸nierzy by¸ Jack Mul-
lin, ktry w roku 1947 zademonstrowa¸
Magnetophon piosenkarzowi o nazwi-
sku Bing Crosby. Ten popularny wyko-
nawca w swoich programach radiowych
nadawanych przez NBC wyst«powa¸ na
ýywo, nie lubi¸ jednak zwizanych z tym
ograniczeÄ. Poniewaý NBC zabrania¸a
w tym czasie rejestrowania programw,
Crosby przenis¸ si« do ABC, ktra pro-
wadzi¸a bardziej liberaln polityk«. Nie-
stety, jakoæ dwi«ku uzyskiwana ze sto-
sowanych wwczas p¸yt gramofono-
wych nagrywanych i odtwarzanych
z pr«dkoæci na 33
1
/
3
obrotu/min by¸a
cz«sto kiepska. Kiedy Crosby us¸ysza¸
1974
RICHARD NIXON sk¸ada
rezygnacj«, gdy nagrania
magnetofonowe z Gabinetu
Owalnego ujawniaj jego
rol« w aferze Watergate.
1991
BRUTALNOå POLICJI
wychodzi na jaw po odtworzeniu
przez telewizj« nagrania wideo
ukazujcego pobicie
Rodneya Kinga.
1971
DYSKIETKI mia¸y
z pocztku ærednic« 8 cali,
pniej 5.25
(z lewej)
i 3.5 cala.
1998
MONICA LEWINSKY staje si«
centraln postaci prezydenckiego
skandalu, ktrego wiele szczeg¸w
ujawni¸y dokonane po kryjomu
nagrania rozmw telefonicznych.
DONAL PHILBY
FPG International
80 å
WIAT
N
AUKI
StyczeÄ 1999
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

slaveofficial.keep.pl