[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Daniel Jakubowski
Komenda Główna Policji
Ograniczenia ustawowe w dost
ħ
pie Policji do danych identyfikuj
Ģ
cych
abonenta - bilingi.
Na przestrzeni ostatnich lat, wraz z rozwojem technologii
telekomunikacyjnych i informatycznych, Policja odnotowuje wzrost liczby czynów
zabronionych jako wykroczenia, popełnianych z wykorzystaniem tych technologii.
Coraz czħĻciej dochodzi do sytuacji zgłaszania siħ do Policji osób
pokrzywdzonych działalnoĻciĢ innych uŇytkowników sieci teleinformatycznych.
Osoby te zawiadamiajĢ, Ňe w wyniku tzw. „głuchych” telefonów, wiadomoĻci
tekstowych lub wiadomoĻci e – mail sĢ niepokojone, nħkane, a takŇe zakłócany jest
ich spokój.
PowyŇsze zachowania wyczerpujĢ znamiona ustawowe wykroczenia
okreĻlonego w art. 107 Kodeksu wykroczeı.
W wielu przypadkach jedynym dowodem w czynnoĻciach wyjaĻniajĢcych
w sprawach o wykroczenie, umoŇliwiajĢcym wykrycie sprawcy oraz skierowanie
wniosku o ukaranie do sĢdu w takich sprawach, jest uzyskanie wykazu połĢczeı
miħdzy okreĻlonymi urzĢdzeniami telekomunikacyjnymi lub zakoıczeniami sieci,
sporzĢdzanego przez operatora.
Praktyka wskazuje, Ň Policja, jako oskarŇyciel publiczny, nie ma narzħdzi
umoŇliwiajĢcych uzyskanie przedmiotowego wykazu. Zwraca siħ tym samym do
prezesów sĢdów z wnioskiem o zwolnienie z tajemnicy telekomunikacyjnej
wyszczególnionego operatora sieci telekomunikacyjnej. Sħdziowie jednak,
w wiħkszoĻci przypadków, odmawiajĢ wydania postanowienia o takim zwolnieniu,
uznajĢc, Ňe jest to niedopuszczalne na gruncie przepisów Kodeksu postħpowania
w sprawach o wykroczenia.
1
W opinii wymiaru sprawiedliwoĻci, w postħpowaniu w sprawach o wykroczenia
nie jest moŇliwe zwalnianie osób prawnych i podmiotów innych niŇ osoby fizyczne
z tajemnicy telekomunikacyjnej.
W zwiĢzku z takim stanowiskiem, policyjny oskarŇyciel publiczny w toku
czynnoĻci wyjaĻniajĢcych, we wniosku o zwolnienie z tajemnicy, kierowanym do
sĢdu, wskazuje imiennie pracownika operatora sieci telekomunikacyjnej, który miałby
byę zwolniony w tym zakresie z tajemnicy słuŇbowej. W toku dalszych czynnoĻci
osoba ta mogłaby byę przecieŇ przesłuchana w charakterze Ļwiadka
w przedmiotowej sprawie.
Jak wskazuje policyjne doĻwiadczenie, przedstawiony powyŇej sposób
postħpowania Policji, a dotyczĢcy zwracania siħ do sĢdów o wydawania postanowieı
zwalniajĢcych z obowiĢzku zachowania tajemnicy słuŇbowej wskazanych
pracowników sieci telekomunikacyjnych w zakresie bilingów rozmów, w ocenie
niektórych sħdziowie wydziałów grodzkich sĢdów rejonowych oraz prokuratorów jest
prawidłowy i zasadny. Za podstawħ prawnĢ przedstawionego rozwiĢzania praktyka
sĢdowa uznaje bowiem art. 41 § 3
ustawy Kodeks post
ħ
powania w sprawach
o wykroczenia,
z którego wynika, Ňe osoby obowiĢzane do zachowania tajemnicy
słuŇbowej lub tajemnicy zwiĢzanej z wykonywaniem zawodu lub funkcji mogĢ
odmówię zeznaı co do okolicznoĻci, na które rozciĢga siħ ten obowiĢzek, chyba Ňe
sĢd zwolni te osoby od obowiĢzku zachowania tajemnicy.
Pomimo przyjħtej przez niektórych sħdziów praktyki, o której mowa powyŇej,
wskazaę jednak naleŇy, Ňe obowiĢzujĢce przepisy prawne nie regulujĢ
jednoznacznie kwestii uzyskiwania w toku czynnoĻci wyjaĻniajĢcych w sprawach
o wykroczenia danych osobowych abonentów sieci telefonii komórkowych, bĢdŅ
stacjonarnych oraz bilingów połĢczeı,.
Głównym problemem, jaki jawi siħ w toku analizy przepisów prawa w tym
zakresie jest nie recypowanie przez prawodawcħ na grunt Kodeksu postħpowania
w sprawach o wykroczenia przepisów art. 218, 218a oraz 236a Kodeksu
postħpowania karnego, które w praktyce stanowiĢ dla sĢdów jedynĢ podstawħ do
ŇĢdania od operatora przekazania wykazów połĢczeı telekomunikacyjnych.
Kolejnym „niedopatrzeniem” ustawodawcy w tym zakresie jest brak
stosownych zapisów w
ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r.
2
Nr 7, poz. 58, z pó
Ņ
n. zm.)
umoŇliwiajĢcych ubieganie siħ o tego typu wykazy
ujawniania wykroczeı i Ļcigania ich sprawców .
Przepis art. 20c wskazanej ustawy
daje Policji moŇliwoĻę
uzyskania
i przetwarzania danych identyfikujĢcych abonenta, o zakoıczeniach sieci lub
urzĢdzeniach telekomunikacyjnych, miħdzy którymi wykonano połĢczenie oraz
danych dotyczĢcych uzyskania lub próby uzyskania połĢczenia miħdzy okreĻlonymi
urzĢdzeniami telekomunikacyjnymi lub zakoıczeniami sieci, a takŇe okolicznoĻci
i rodzaj wykonywanego połĢczenia, wyłĢcznie w celu zapobiegania lub wykrywania
przestħpstw.
Tym samym istnieje powaŇna przeszkoda prawna uniemoŇliwiajĢca Policji
skuteczne Ļciganie sprawców wykroczeı z art. 107 k.w. W zwiĢzku z powyŇszym
sprawcy tego czynu czħsto pozostajĢ bezkarni, a Policja, przy braku materiału
dowodowego - bezradna.
MajĢc powyŇsze na uwadze, zasadnym wydaje siħ podniesienie w tym
miejscu postulatu, Ňe w celu umoŇliwienia Policji uzyskiwania danych od operatorów
sieci w celu ujawniania sprawców wykroczeı z art. 107 k.w., jest przeprowadzenie
nastħpujĢcych zmian legislacyjnych:
1.
W Rozdziale V ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postħpowania
w sprawach o wykroczenia naleŇałoby dodaę art. 44a w brzmieniu:
„Je
Ň
eli zachodzi potrzeba przeprowadzenia dowodu z wykazu poł
Ģ
cze
ı
telekomunikacyjnych lub innych przekazów informacji, stosuje si
ħ
odpowiednio
przepisy art. 218, 218a i 236 a Kodeksu post
ħ
powania karnego”;
2. W
ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policj
i, naleŇy zmienię treĻę art. 20c
ust. 1 i 7, a takŇe dodaę uregulowania (np. jako ust. 7a), okreĻlajĢce sposób
dalszego postħpowania z materiałami zawierajĢcymi dane transmisyjne, które
majĢ znaczenie dowodowe w sprawie o wykroczenie. Przepisy te, w mojej ocenie,
powinny mieę nastħpujĢce brzmienie:
Û ust. 1. „
Dane identyfikuj
Ģ
ce abonenta, zako
ı
czenia sieci lub urz
Ģ
dzenia
telekomunikacyjnego, mi
ħ
dzy którymi wykonano poł
Ģ
czenia oraz dane dotycz
Ģ
ce
uzyskania lub próby uzyskania poł
Ģ
czenia mi
ħ
dzy okre
Ļ
lonymi urz
Ģ
dzeniami
telekomunikacyjnymi lub zako
ı
czeniami sieci, a tak
Ň
e okoliczno
Ļ
ci i rodzaj
wykonywanego poł
Ģ
czenia, mog
Ģ
by
ę
ujawnione Policji oraz przetwarzane przez
3
Policj
ħ
– wył
Ģ
cznie w celu zapobiegania lub wykrywania przest
ħ
pstw oraz
wykrocze
ı
”.
Û „ust. 7.
Materiały uzyskane w wyniku czynno
Ļ
ci podj
ħ
tych na podstawie
ust. 2, które nie zawieraj
Ģ
informacji maj
Ģ
cych znaczenie dla post
ħ
powania
karnego lub post
ħ
powania w sprawach o wykroczenia, podlegaj
Ģ
niezwłocznemu
komisyjnemu i protokolarnemu zniszczeniu.”
Û ust. 7a.
„Materiały uzyskane w wyniku czynno
Ļ
ci podj
ħ
tych na podstawie
ust. 2, które zawieraj
Ģ
informacje maj
Ģ
ce znaczenie dla post
ħ
powania
w sprawach o wykroczenia, Policja wł
Ģ
cza do akt tego post
ħ
powania”.
Proponowane zmiany, poprzez rozszerzenie uprawnieı Policji, w zakresie
ujawniania i Ļcigania sprawców wykroczeı, przyczynię siħ mogĢ do skutecznego
zwalczania zagroŇeı wynikajĢcych z czynów typizowanych w art. 107 k.w., których
sprawcy obecnie nie mogĢ byę – w myĻl prawa – skutecznie ujawniani.
4
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

slaveofficial.keep.pl